สำหรับคนที่มีความเสี่ยงสูงที่สุดในการพัฒนาอาการเบื่ออาหาร ได้แก่ ผู้หญิงในวัยรุ่น ผู้ใหญ่ในวัยหนุ่มสาว รวมถึงผู้ชายและผู้หญิงที่อายุมากก็มีความเสี่ยงได้เช่นกัน โรคคลั่งผอมนั้นมักจะไม่ได้รับการวินิจฉัยอย่างรวดเร็ว เนื่องจากคนที่มีความผิดปกติในการกินอาหาร มักจะไม่ทราบว่าตัวเองกำลังประสบปัญหาดังกล่าวอยู่

โรคภัยไข้เจ็บทั้งหลายไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้นเฉพาะในคนอ้วนเท่านั้น คนที่มีรูปร่างผอมเพรียวก็อาจตรวจพบโรคต่างๆ ได้เช่นกัน ซึ่งอาจเกิดมาจากพันธุกรรมเป็นตัวกำหนด และอาจไม่สัมพันธ์กับน้ำหนักตัวเลยก็ได้ ยกตัวอย่างเช่น

ส่วนอาการทางสุขภาพจิตของโรคคลั่งผอมนั้น ผู้ป่วยจะวิตกกังวลหักโหมออกกำลังกายอย่างหนักหรือพยายามลดน้ำหนักอย่างเข้มงวด จะทานอาหารแต่ละครั้งจิตใจจะจดจ่อเรื่องปริมาณแคลลอรี่ของอาหาร มีความกังวลอย่างมากเมื่อชั่งน้ำหนักแล้วพบว่าตนเองมีน้ำหนักเพิ่มแม้จะเพียงน้อยนิดก็ตาม แต่ถ้าน้ำหนักลดลงจะมีความภาคภูมิใจ จิตใจฟุ่งซ่านจดจ่อกับเรื่องรูปร่างของตนเอง มีอารมหงุดหงิดโมโหง่ายเพราะท้องหิวแต่ต้องหักห้ามใจ มีอาการซึมเศร้าเข้ามาประกอบ รู้สึกเบื่อหน่ายกับสิ่งต่าง ๆ รอบตัว 

แบบประเมินความเสี่ยง มะเร็งตับ ออนไลน์

   ทำไมต้องเสริมหน้าอกที่รัตตินันท์

ผู้ที่เป็นโรคคลั่งผอมมักจะจำกัดการกินอาหาร เพื่อควบคุมน้ำหนัก หรือถ้ากินอาหารเข้าไปอย่างมาก พวกเขาก็จะใช้วิธีขับอาหารออกมาด้วยการอาเจียน หรือการใช้ยา เช่น ยาระบาย และยาขับปัสสาวะ

ดูแลสุขภาพช่องปาก ผู้ป่วยที่ล้วงคออาเจียนเป็นประจำ จะได้รับคำแนะนำในการดูแลสุขภาพช่องปาก เพื่อป้องกันกรดในกระเพาะอาหารทำลายเคลือบฟันบนผิวฟัน เช่น แพทย์อาจแนะนำให้ผู้ป่วยแปรงฟันทันทีหลังอาเจียน เพื่อเลี่ยงปัญหาเคลือบฟันสึกกร่อน หรือแนะนำให้เลี่ยงอาหารที่มีกรดและใช้น้ำยาบ้วนปาก รวมทั้งไปพบทันตแพทย์อย่างสม่ำเสมอ

ปฏิเสธไม่ได้ว่า ผู้ที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐานมีความเสี่ยงต่อการป่วยที่ทำให้เกิดโรคเรื้อรังและอาการต่างๆ เช่น โรคหลอดเลือดหัวใจ โรคหลอดเลือดสมอง โรคความดันโลหิตสูง โรคไขมันในเลือดสูง โรคเบาหวาน โรคไขมันพอกตับ โรคอัมพฤกษ์ อัมพาต โรคผอม และโรคมะเร็งต่างๆ

โรคซึมเศร้า ทำให้อ้วน หรือ อ้วนทำให้เป็นซึมเศร้ากันแน่ ?

ผู้ป่วยมักจะมีสภาพเช่นเดียวกับผู้ที่อดอาหาร ได้แก่ ร่างกายผอมซูบโทรมไม่มีกล้ามเนื้อ มวลน้ำหนักน้อยผิดปกติกว่าคนมาตรฐานทั่วไป ร่างกายอ่อนเพลียง่าย รู้สึกเมื่อยล้าไปทั้งตัว มีอาการวิงเวียนศรีษะบ่อยครั้ง จำนวนเม็ดเลือดผิดปกติ ความดันโลหิตต่ำ หัวใจเต้นช้ากว่าปกติ ผิวแห้งซีดเหี่ยวเฉา ผมร่วง ประจำเดือนมาไม่ตรงเวลา

เอาแต่พะวงเกี่ยวกับอาหาร แคลอรี่ และการควบคุมอาหาร

การตรวจในห้องปฎิบัติการ เช่น การตรวจความสมบูรณ์ของเลือด, ตรวจอิเล็กโทรไลต์หาสารอาหารในร่างกาย, การตรวจหาโปรตีนในเลือด, การตรวจการทำงานของตับ ไต และต่อมไทรอยด์

แพทย์จะวินิจฉัยว่าผู้ป่วยเข้าข่ายป่วยเป็นโรคนี้่หรือไม่ โดยเบื้องต้นจะซักถามคำถามทั่วไปเกี่ยวกับน้ำหนักตัวและพฤติกรรมการรับประทานอาหาร เช่น น้ำหนักตัวที่ลดลงในช่วงที่ผ่านมา ความรู้สึกหรือความกังวลเกี่ยวกับน้ำหนักตัว พฤติกรรมล้วงคออาเจียน ปัญหาประจำเดือนไม่มาหรือปัญหาเกี่ยวกับการรับประทานอาหาร ผู้ป่วยต้องตอบคำถามเหล่านี้ตามความจริง เพื่อให้ประมวลผลออกมาได้อย่างแม่นยำ ทั้งนี้ แพทย์อาจตรวจด้านอื่น ๆ สำหรับประกอบการวินิจฉัย ดังนี้

ประสบภาวะซึมเศร้า วิตกกังวล หรือโรคอารมณ์แปรปรวนสองขั้ว